" في نهاية فترة الهيكل الثاني[1]، عندما كان الرومان بالفعل في طريقهم إلى القدس لتدميرها، كان اليهود مشغولون في مشاجرات داخلية دموية.

المتعصبون والفريسيون والصدوقيون والسيكاريين حاربوا بعضهم البعض بدلاً من الاستعداد للحرب ضد عدو مشترك.
فقط عندما كان الرومان على الأسوار بالفعل، بدأ اليهود في التعاون مع بعضهم البعض، ولكن كان قد فات الأوان.

على الصعيد اللاهوتي، تسببت هذه الكراهية في تدمير الهيكل. لكن الأمر لا يقتصر فقط على المستوى اللاهوتي – إن قدرة شعب على النضال من أجل استقلاله وبقائه تعتمد إلى حد كبير على قدرته على التوحد.

في الأشهر الأخيرة واجه شعب إسرائيل تحديًا غير مسبوق. إلى جانب التهديدات المعتادة التي واجهناها هذا الأسبوع بهجوم حزب الله، فإننا نواجه أيضًا عدوًا غير مرئي (فيروس الكورونا) وتحديًا اقتصاديًا غير مسبوق. بدلاً من التوحد، هناك جو من التفكك.

العنف ضد المتظاهرين وعنف المتظاهرين والتحريض من كل جانب ضد بعضهم البعض. إلقاء مسؤولية أحد الطرفين على الآخر. ولا أحد يقوم ويقول: كفى!
لا يوجد مبرر للعنف.
لا يوجد مبرر للتحريض.
لا يوجد مبرر لكراهية الأخوة.
والمسؤولية تقع على عاتق كل واحد منا.
ربما الله برحمته استدعى لنا "التاسع من آب[2]" تمامًا الآن حتى نتعلم من تاريخنا وألا نقع مرة أخرى.
إذا لم نتعلم من تاريخنا، أنا أخشى، وأقلق، وأخاف أيضًا ألا نمر الفترة القادمة بسلام."

◀️المصدر: دان ايلوز.
مصدر الصورة: دان ايلوز.
————————–
ملاحظات محرري 0202:
[1]فترة الهيكل الثاني: استمرت فترة الهيكل الثاني في التاريخ اليهودي بين 516 قبل الميلاد و 70 م، عندما كان الهيكل الثاني للقدس, تشكلت طوائف الفريسيين والصدوقيين واسينيس والزيلوت والمسيحية المبكرة خلال هذه الفترة. انتهت فترة الهيكل الثاني مع الحرب اليهودية – الرومانية الأولى وتدمير روما للقدس والمعبد.י

[2] ذكرى خراب الهيكل "تيشـْعاه بئاڤ /التاسع من آب": هو يوم صيام وحداد على تدمير هيكل سليمان المقدس على يد البابليين كما يثبت التاريخ أيام الملك البابلي ، وعلى تدمير هيكل هيرودوس على يد الرومان أيام القيصر الروماني فسباسيان.

#تسعة_آب #البيت_المقدس #جبل_الهيكل #تاريخ #ذكرى #الرومان #عنف #تحريض #قتل #تدمير #كورونا

בסוף תקופת בית שני, כשהרומאים כבר היו בדרך לירושלים על מנת להחריב אותה, היהודים היו עסוקים במריבות פנימיות עקובות בדם.
הקנאים, הפרושים, הצדוקים והסיקרים נלחמו אחד בשני במקום להתכונן למלחמה כנגד אויב משותף.
רק כשהרומאים כבר היו על החומות, התחילו היהודים לשתף פעולה אחד עם השני, אבל זה היה מאוחר מידי.
ברמה התאולוגית, השנאה הזאת גרמה לחורבן בית המקדש. אבל זה לא רק ברמה התאולוגית – היכולת של עם להילחם על עצמאותו ושרידותו תלויה לא מעט ביכולת שלו להתאחד.
בחודשים האחרונים עם ישראל ניצב מול אתגר חסר תקדים. לצד האיומים הרגילים שנכזרנו בהם השבוע עם התקיפת חיזבללה, אנחנו ניצבים גם נגד אויב בלתי נראה (וירוס הקורונה) ואתגר כלכלי חסר תקדים.
במקום להתאחד, יש אווירה של התפרקות.
אלימות נגד מפגינים, אלימות של מפגינים, הסתה מכל צד אחד נגד השני. זריקת אחריות של צד אחד על השני. ואין מי שקם ואומר: די!
אין הצדקה לאלימות.
אין הצדקה להסתה.
אין הצדקה לשנאת אחים.
והאחריות היא על כל אחד ואחת מאיתנו.
אולי הקב"ה ברחמנותו זימן לנו את תשעה באב דווקא עכשיו כדי שנדע ללמוד מההיסטוריה שלנו ולא ניפול שוב.
אם לא נלמד מההיסטוריה שלנו, אני חושש, דואג, וגם מפחד שלא נעבור את התקופה הקרובה בשלום.

◀️המקור:Dan Illouz

‏https://bit.ly/30ag74r

https://www.facebook.com/198764100710651/posts/663312800922443/