"בתמונה ניתן לראות את ביתו של הסופר הפלסטיני, ח'ליל א-סכאכיני, שבשכונת אל-קטמון, אחת מהשכונות המערביות בירושלים הכבושה.

שכונה זו הוקמה בסוף המאה ה-19 והתגוררו בה משפחות פלסטיניות מקדסיות [ירושלמיות] ולא מקדסיות, מהמעמד הבינוני-גבוה, וכן מספר יוונים ובעלי משרות מנהל במנדט הבריטי.

בשכונת אל-קטמון התחולל קרב קשה בסוף אפריל 1948 בין הכנופיות הציוניות, ובראשן הפלמ"ח, ובין גדוד לוחם של צבא אל-ג'יהאד אל-מוקדס [הג'יהאד הקדוש], בפיקודו של לוחם הג'יהאד איבראהים אבו-דייה.

אף שלוחמי הג'יהאד לחמו בחירוף נפש כדי להגן על אל-קטמון, נוכח תגבורת חלשה והתערבות בריטית, הציונים כבשו את אל-קטמון ב-1 במאי 1948.

ח'ליל א-סכאכיני ומשפחתו נאלצו לעזוב את ביתם זה, שהיה במרחק של מטרים ספורים בלבד משדה הקרב. ביתו ושכונת אל-קטמון נעשו תחת שליטת הכיבוש; בקומה הראשונה של הבית מתגוררת משפחה ציונית, והקומה השנייה הוסבה לגן ילדים.

לפני שעזב את הבית, כתב א-סכאכיני בזכרונותיו:
"היה שלום לך, בית יקר שלנו! ביתה של האומה [הערבית]! כאן נפגשו המנהיגים הפוליטיים, אנשי העיתונות, גדולי הנואמים והאמנים – ממצרים, מלבנון, מסוריה ומעיראק… […] היה שלום לך, ספריה יקרה שלי! בית החוכמה שלי, חצר הבינה שלי, מכון הדעת וחדר הספרות… היה שלום לכם, ספריי – כה יקרים אתם…"

# שבעים_שנה_לנכבה"

– רחובות ירושלים
—-
הערות מערכת 0202:
1. "הַנַּכְּבָּה" – השם שנתנו הערבים למפלתם במלחמה נגד ישראל ב- 1947-1948 ולתוצאותיה.
2. זכרונותיו של א-סכאכיני יצאו לאור בעברית בספר "כזה אני, רבותי!" (1990), בתרגומו של גדעון שילה.
אוסף הספרים של א-סכאכיני מצוי כיום בספרייה הלאומית בגבעת רם.
3. לפוסט קודם על תולדות השכונה, ראו: https://goo.gl/6MTSfq

#היסטוריה #קטמון_הישנה

في الصورة بيت الأديب الفلسطيني خليل السكاكيني في حي القطمون، أحد أحياء غربي القدس المحتلة. نشأ هذا الحي نهاية القرن التاسع عشر، وسكنت فيه عائلات فلسطينية مقدسية وغير مقدسية من الطبقة المتوسطة فما فوق، بالإضافة إلى بعض اليونانيين وموظفي إدارة الانتداب البريطاني.
شهد حي القطمون معركة شرسة في أواخر نيسان ١٩٤٨ بين العصابات الصهيونية وعلى رأسها البلماح وبين كتيبة مقاتلة من جيش الجهاد المقدس بقيادة المجاهد إبراهيم أبو دية.
رغم استبسال المجاهدين في الدفاع عن القطمون ومع ضعف النجدات والتآمر البريطاني، احتل الصهاينة القطمون في الأول من أيار ١٩٤٨.
اضطر خليل السكاكيني وعائلته مغادرة بيتهم هذا الذي لا يبعد سوى أمتار قليلة عن أرض المعركة. وأصبح بيته وحي القطمون تحت سيطرة الاحتلال. تسكن الطابق الأول من البيت عائلة صهيونية، والطابق الثاني حوّل إلى روضة أطفال.
قبل رحيله من البيت كتب السكاكيني في مذكراته:

"الوداع يا دارنا! يا دار الأمّة! يا ملتقى أقطاب السياسة ورجال الصحافة، وكبار الخطباء والفنانين من مصر ولبنان وسوريا والعراق". "الوداع يا مكتبتي! يا دار الحكمة يا رواق الفلسفة يا معهد العلم يا ندوة الأدب.. الوداع يا كتبي النفيسة القيمة المختارة".

#سبعون_عاماً_على_النكبة

https://goo.gl/C1CWNx

https://www.facebook.com/1403064266655095/posts/1806197426341775