"אל-קודס – ילדים ונשים ממתינים לאוטובוסי הגירוש
רגשות פחד ודאגה תקפו את ארבעים המשפחות הפלסטיניות המאוימות בגירוש ממזרח ירושלים, זאת לאחר החלטת בית המשפט הישראלי לפנות אותן כהכנה להרחבת ההתנחלות באזור.
מבין התושבים שבסכנת גירוש הפזורים בחמישה כפרים, 180 תלמידים ותלמידות לומדים בבית ספר שנבנה מצמיגי מכוניות משומשות כדי להסב תשומת לב לסבל הקהילה ומדיניות ההרס הישראלית שכוונה נגד בית הספר מספר פעמים.
לאחרונה סיימה אמל את כיתה א' בבית הספר מצמיגים, ונראתה שמחה מהצטיינותה בשיעורי השפה הערבית בהן קיבלה הערכה מצוינת. היא מוסיפה לחלום שתהפוך לרופאה ותרכוש מכונית ג'יפ בצבע שחור, והיא משוכנעת שרכב מסוג זה מתאים לתוואי השטח המדברי שהיא ומשפחתה חיים בו.
אך אמל, המתגוררת ביישוב אבו חילו בדרך שבין אל-קודס ליריחו, מתפלאת על אפשרות ההריסה. היא מאמינה שמכיוון שהאזור יפה לא יהרסו אותו, ואף אם הרסו את חלק מהבתים, ביתה יישאר כיוון שאביה חזק וימנע זאת מהם.
בינתיים הגברים של הכפר קיבלו את פני משלחת של בדואים מהיישוב אל-עראקיב שהכיבוש הרס בערך 130 פעמים, ובאו להביע איתם סולידריות, הנשים נפגשות עם פסיכולוגיות שבאו להעניק תמיכה ולהקשיב לתחושותיהן.
ערפל אופף את עתידה של בת 50. היא מפרנסת את עצמה על בסיס 18 הכבשים שלה, שמהחלב שלהם היא מייצרת כמה סוגים של גבינות אותן היא מוכרת ביריחו.
המירב לו מייחלת האישה הבדואית – במידה והכיבוש יממש את איומיו, הוא למצוא מקום לגדל את הצאן שלה, היא לבד ואין מי שיפרנס אותה. היא מוסיפה: 'אני לא מפחדת אלא מאללה, אך אני לא מדמיינת את עצמי גרה בבית קבע'.
[הפסיכולוגיות] אומרות שהשפעת ההריסה על הנשים תהיה גדולה יותר מאשר על הילדים ואפילו הגברים, כיוון שהן עמוד התמך של הבתים האלה. אם הן ייתפסו לא חזקות מול ילדיהן תהיה לכך השפעה שלילית על נפשות הילדים."
– אל-ג'זירה
—–
הערת מערכת 0202:
אל-ח'אן אל-אחמר הוא איזור ישוב בדואי מזרחית לירושלים ליד מישור אדומים, בו עמדו מבני התושבים מספר פעמים בסכנת הריסה.
לפוסטים קודמים על המקום ראו:
https://bit.ly/2tGPof6
https://bit.ly/2KzT101
https://bit.ly/2KEOf1v
#אלחאן_אלאחמר #הריסת_בתים
تنتاب مشاعر الخوف والقلق أكثر من أربعين عائلة فلسطينية مهددة بالترحيل من شرق القدس، وذلك بعد إقرار محكمة إسرائيلية إخلاءها تمهيدا للتوسع الاستيطاني في المنطقة.
من بين السكان المهددين بالترحيل والمنتشرين في خمسة تجمعات 180 طالبا وطالبة يتلقون تعليمهم في مدرسة بنيت من إطارات السيارات المستعملة للفت الأنظار إلى معاناة التجمع وسياسة الهدم الإسرائيلية التي طالت المدرسة عدة مرات.
مؤخرا أنهت الطفلة "أمل" الصف الأول في مدرسة الإطارات، وتبدو سعيدة بتفوقها في حصص اللغة العربيةوحصولها على تقدير ممتاز، وبات حلمها أن تصبح طبيبة وأن تقتني سيارة دفع رباعي بلون أسود، فهي مقتنعة بأن هذا النوع من المركبات ملائم لتضاريس البيئة الصحراوية التي تعيشها هي وأهلها.
لكن "أمل" التي تقطن في تجمع "أبو حلو" على الطريق الواصل بين القدس وأريحا؛ تستغرب إمكانية الهدم، فهي تعتقد أن المنطقة حلوة ولن يهدموها، وحتى لو هدموا بعض البيوت سيبقى بيتها لأن والدها قوي وسيمنعهم.
وبينما كان رجال التجمع يستقبلون وفدا من أهالي بدو العراقيب الذي هدمه الاحتلال حوالي 130 مرة، جاء للتضامن معهم، تجلس النساء مع أخصائيات نفسيات جئن لتقديم الدعم والاستماع لمشاعرهن.
ويكتنف الغموض مستقبل سيدة في الخمسين من العمر تعيل نفسها معتمدة على 18 رأسا من الغنم تمتلكها، وتصنع من حليبها عدة أصناف من منتجات الألبان التي تبيعها في مدينة أريحا.
غاية أمنية الفتاة البدوية -إذا نفذ الاحتلال تهديداته- أن تجد مكانا لاقتناء ماشيتها، فهي وحيدة ولا يوجد من يعيلها. وتضيف "لم أعد أشعر بالخوف إلا من الله، لكن لا أتخيل نفسي أسكن في بيوت الحضر".
وتعتبر أن أثر الهدم على النساء سيكون أكبر من الأطفال وحتى الرجال، فهن ركيزة تلك البيوت، وإذا لم يظهرن القوة أمام أطفالهن فسيكون له أثر سلبي على نفسيات الأطفال.
https://bit.ly/2KwCVF9
https://www.facebook.com/1403064266655095/posts/1869926403302210
