"ישראל אמרה את דברה בנוגע לאל-קודס [ירושלים]!
ההנהגה המדינית של ישראל אמרה את דברה בנוגע לאל-קודס. זאת, שכן בעבר, בזמן שהיא נהגה לדבר על כך שאל-קודס היא בירתה הנצחית של ישראל ושהיא לעולם לא תחולק, כאשר סוגיית אל-קודס עלתה יותר מפעם אחת במהלך המשא-ומתן, בדרכים שונות, רבים מן הישראלים, אפילו לאחר אוסלו, פיקפקו בכוונות הממשלה לשמור על אל-קודס, בשל מצב השירותים ההולך ומדרדר של המקדסים [ירושלמים] הפלסטינים. זאת, שכן הם ראו בכך סימן לכך שהממשלה אינה מתכוונת להשקיע בהם, על מנת שתוכל לוותר עליהם כאשר תקרה בדרכה ההזדמנות לתהליך מדיני עם הפלסטינים.
אלא שאינתיפאדת אל-אקצא וגורמים מדיניים אחרים היו, כנראה, הסיבה שעמדה מאחורי השינוי בעמדה הישראלית, שכן הסיסמאות הישראליות מגובות כיום בהשקעות ישראליות יוצאות דופן בעיר אל-קודס שאין דומה להן במידת הרצינות ובהיקף המימון שלהן מאז 1967. מדיניות זו באה לידי ביטוי בסדרת החלטות ממשלה שנוגעות לעיר ולתושביה הפלסטינים. החלטות אלו פורסמו בישיבת הממשלה שנערכה בזמן חגיגות 'יום אל-קודס', שבו חוגגים [הישראלים] מאז שנת 2014 את 'שחרור העיר'. בין ההחלטות הללו נמנות החלטה 1775 והחלטה 2684, אלא שהחשובה מביניהן היא זו האחרונה, שנתקבלה ב-13 במאי 2018, ומספרה הוא 3790. החלטה זו חשובה מהסיבות הבאות:
– להחלטות הקודמות אין יעדים ברורים, והן יותר בבחינת סיסמאות. כמו כן, בשנה שעברה, ראש הממשלה בנימין נתניהו ביקש מהשרים להגיע אליו עם תכניות ברורות כדי שהממשלה תוכל לאשר ולממן אותן.
– ההחלטה כוללת בתוכה מנגנוני ביצוע – החלטה זו הינה בגדר תכנית ביצועית יותר משהיא החלטה ממשלתית, שכן היא מורה להקים יותר מ-10 צוותים ממשלתיים בדרגת שרים ומנכ"לים לצרכי מעקב וביצוע.
– בעבר, העירייה טענה כי ישנם מכשולים לביצוע פרויקטים באל-קודס המזרחית כמו בעלות על קרקעות פרטיות, העובדה שהעירייה אינה רשאית לבצע הפקעות והיעדר כספים על מנת לפצות את בעלי הקרקעות. כעת, מגיעה ההחלטה הזו ומקצה תקציבים ודרכים על מנת להתגבר על המגבלות השונות.
[…]
החלטה זו נוגעת לביצוע פרויקטים ותכניות בכל תחומי החיים אשר נוגעים לחייו של התושב המקדסי. להלן חלק מהפרטים:
חינוך –
חיזוק לימודי השפה העברית, המשך הכנסת תכנית הלימוד הישראלית והגברת הפיקוח והבדיקה של בתי הספר ותכניות הלימוד, בסכום של 435 מיליון שקל.
השכלה גבוהה –
260 מיליון שקל להגדלת מספר הסטודנטים שלומדים במוסדות להשכלה גבוהה בישראל. כך למשל, האוניברסיטה העברית פתחה תכנית ראשונה מסוגה הממומנת על-ידי המועצה להשכלה גבוהה, אשר תעניק בכל שנה ל-500 סטודנטים מקדסים את האפשרות להירשם לשנת מכינה באוניברסיטה בחינם. העלות של שנה כזאת מגיעה ל- 25 אלף שקלים לכל סטודנט. כמו כן, הממשלה הקצתה תקציבים לפיתוח תכנית שמטרתה למשוך סטודנטים מצטיינים על מנת לשלב אותם בהשכלה הגבוהה בישראל וללוות אותם במציאת משרות ממשלתיות או לשלב אותם בחברות מתקדמות.
תעסוקה וכלכלה –
עידוד נשים להיכנס לשוק העבודה הישראלי. היעד שהוצב לכך הוא להגיע עד שנת 2023 לשיעור של 75 אחוזי השתתפות של נשים מתוך אלו שכשירות לעבודה, בגילאי 24-65. שיעור הנשים המשתתפות כיום עומד על כ-32% מכלל הנשים שכשירות לעבודה.
כמו כן, סעיף זה מורה להוסיף משרות חדשות ל-30 חוקרים סוציאליים חדשים בעלות של 15 מיליון שקל, להקצות 75 מיליון שקל לתכניות שנוגעות לנוער ו-20 מיליון שקל על מנת לעודד בעלי עסקים ישראלים לקבל עובדים מאל-קודס המזרחית.
תחבורה –
פיתוח תשתיות בשווי של 500 מיליון שקל – הכנת פרויקטים לפיתוח תשתיות נוספות שיאושרו עד אפריל הבא. כמו כן, יתחילו להשתמש במערכת ה"רב קו" בקווי התחבורה באל-קודס המזרחית, שיפור השירותים לתושב ושיפור איכות החיים. 50 מיליון שקלים יוקצו להקמת מתקני ספורט וגנים ציבוריים, 10 מיליון שקלים למאבק באלימות ובסמים בקרב הנוער ו-105 מיליון שקלים להנחת מערכות ביוב, מים וניקוז גשמים.
[…]
המספרים שציינתי מצביעים על רצינות ממשלת ישראל בנכונותה לשלב את התושב המקדסי בכלכלה ובחיים בישראל. דבר זה מתווסף לשילוב בפועל בשגרת החיים המתנהלת כעת, שכן לפי נתונים של מכון אל-קודס למחקרי ישראל, חצי מהאנשים שעובדים בסקטורי הבריאות, התיירות והתחבורה הם תושבי אל-קודס המזרחית.
אולם, לא ראינו במספרים שלעיל מגמה ממשית של ממשלת ישראל, למשל, לפתור את בעיית הדיור שממנה סובלים מרבית התושבים הפלסטינים באל-קודס המזרחית. אני חושב שדבר זה אינו מקרי שכן בנוסף למגמה לשפר את רמת החיים של המקדסי ולשלב אותו בחיי היום-יום של המדינה, הממשלה תמיד מסתכלת על המצב הדמוגרפי בעיר ומנסה בכל האמצעים לגרום לכך ש[שיעור התושבים הפלסטיניים] לא יעבור את מחסום ה-40%, הלא הוא השיעור הנוכחי. כמו כן היא ממשיכה במדיניות ביטול אשרת השהייה לכל מי שקובע את מגוריו מחוץ לעיר הקדושה, וביניהם אלו אשר אין להם ברירה אחרת בשל עליית מחירי הדיור בתוך העיר. המדיניות הישראלית בשנים הבאות תמשיך לשפר את איכות החיים עבור מי שלא הצליחו להוציא אותו מהעיר."

– קטעים נבחרים מטור דעה שפורסם באתר 24FM ונכתב על ידי פואד אבו חאמד

#תכנית_פיתוח #תשתיות #חינוך #תחבורה #כלכלה

إسرائيل حسمت أمر القدس!
القيادة السياسية الإسرائيلية حسمت أمرها فيما يتعلق بموضوع القدس. ففي الماضي، وفي الوقت الذي كانت تتحدث فيه عن أن القدس هي العاصمة الأبدية لإسرائيل ولن تقسم؛ طرحت قضية القدس أكثر من مرة خلال المفاوضات، بطرق مختلفة.
كثير من الإسرائيليين، حتى بعد أوسلو، كانوا يشككون في النوايا الحكومية الاحتفاظ بالقدس، وذلك بسبب الوضع الخدماتي المتردي للمقدسيين الفلسطينيين، حيث اعتبروا ذلك علامة على نية الحكومة عدم الاستثمار بهم، لتتنازل عنهم عندما تسنح الفرصة لعملية سياسية مع الفلسطينيين.
إلا أن انتفاضة الأقصى وعوامل سياسية أخرى، كانت -كما يبدو- السبب وراء تغير الموقف الإسرائيلي، حيث إن الشعارات الإسرائيلية مدعومة اليوم باستثمارات إسرائيلية منقطعة النظير في مدينة القدس ليس لها شبيه بجديتها وبحجم تمويلها منذ العام 1967، حيث تمثلت هذه السياسة بسلسلة من القرارات الحكومية الخاصة بالمدينة ومواطنيها الفلسطينيين وتصدر في جلسة الحكومة المنعقدة إبان الاحتفالات بـ"يوم القدس" الذي يحتفلون فيه "بتحرير المدينة" منذ عام 2014. ومن هذه القرارات 1775 و2684، إلا أن أهم هذه القرارات هو آخرها الذي اتخذ في 13/5/2018 ويحمل الرقم 3790. وتأتي أهمية هذه القرار للأسباب التالية:
القرارات السابقة لا تحوي أهدافًا واضحة، فهي كانت أقرب إلى الشعارات. وفي العام الماضي، طلب رئيس الوزراء بنيامين نتنياهو أن يحضر إليه الوزراء بخطط واضحة، حتى تتمكن الحكومة من المصادقة عليها وتمويلها.
القرار يحمل في طياته آليات تنفيذ، حيث يعتبر هذا القرار خطة عمل أقرب من كونه قرارًا حكوميًّا، حيث ينص هذا القرار على تشكيل أكثر من 10 طواقم حكومية بمستوى وزراء ومدراء عامين للمتابعة والتنفيذ.
في الماضي، كانت البلدية تدعي أن هناك عقبات لتنفيذ مشاريع في القدس الشرقية مثل ملكية الأراضي الخاصة، وأن البلدية غير مخولة بالمصادرة، وأنه لا توجد لديها الأموال لتعويض أصحاب الأراضي. الآن، جاء هذا القرار وخصص الميزانيات والسبل للتغلب على العوائق المختلفة.
[…]
إن هذا القرار يتطرق إلى تنفيذ مشاريع وخطط في جميع مجالات الحياة، التي تمسّ حياة المواطن المقدسي. وإليكم بعض التفاصيل:
التعليم
تعزيز تعلم اللغة العبرية، والمضيّ في إدخال المنهاج الإسرائيلي، وتعزيز المراقبة والتفتيش على المدارس والمناهج، بقيمة 435 مليون شيقل.
التعليم العالي
260 مليون شيقل لزيادة أعداد الطلبة الذين يدرسون في مؤسسات التعليم العالي الإسرائيلية، فعلى سبيل المثال، افتتحت الجامعة العبرية برنامج "صدارة" الممول من مجلس التعليم العالي، حيث سيمنح هذا البرنامج 500 طالب مقدسي حق دخول السنة التحضيرية في الجامعة مجاناً كل عام، وهذه السنة تكلفتها تصل إلى 25 ألف شيقل للطالب.
كما خصصت الحكومة ميزانيات لتطوير برنامج يقوم باستقطاب الطلبة المتميزين من أجل دمجهم في التعليم العالي الإسرائيلي ومرافقتهم لإيجاد وظائف حكومية لهم أو دمجهم في الشركات المتطورة.
تشغيل واقتصاد
تشجيع السيدات على الانخراط في سوق العمل الإسرائيلية. وقد حدد الهدف لهذا الغرض بالوصول إلى نسبة 75% من مشاركة النساء المؤهلات لسوق العمل، في الأعمار 24-65 حتى العام 2023، إذ إن نسبة النساء المشاركات اليوم قرابة 32% من مجمل المؤهلات لسوق العمل.
كما ينص هذا البند على إضافة وظائف جديدة لـ 30 باحثًا اجتماعيًّا جديدًا بقيمة 15 مليون شيقل.
75 مليون شيقل لبرامج خاصة بالشباب.
20 مليون شيقل لتشجيع أرباب العمل الإسرائيليين على استقبال عمال من القدس الشرقية.
المواصلات
تطوير بنى تحتية بقيمة 500 مليون شيقل، ويتم تحضير مشاريع تطوير بنى تحتية إضافية تتم المصادقة عليها حتى نيسان القادم، هذا وسيبدأ العمل بنظام "الراف كاف" في خطوط المواصلات في القدس الشرقية، تحسين الخدمات المقدمة للمواطنين وتحسين جودة الحياة
50 مليون شيقل لإقامة منشآت رياضية وحدائق عامة.
10 ملايين لمحاربة العنف والمخدرات في أوساط الشباب.
105 ملايين شيقل لمد شبكات المجاري، والمياه، وشبكات تصريف الأمطار.
[…]
إن دلالات الأرقام التي ذكرتها، تدل على جدية الحكومة الإسرائيلية بدمج المواطن المقدسي في الاقتصاد والحياة في إسرائيل. هذا يضاف إلى دمج بفعل واقع الحياة القائم حاليًّا، حيث إنه وحسب معطيات معهد القدس لدراسات إسرائيل، فإن نصف من يشغلون قطاعات الصحة، والسياحة، والمواصلات، هم من سكان القدس الشرقية.
لكننا لم نلحظ في الأرقام السابقة توجهًا إسرائيليًّا حكوميًّا حقيقيًا مثلاً لحل مشكلة السكن التي يعاني منها معظم المواطنين الفلسطينيين في القدس الشرقية، وأعتقد أن هذا ليس صدفة؛ فبالإضافة إلى التوجه لتحسين مستوى الحياة للمقدسي ودمجه في الحياة اليومية للدولة، فإن الحكومة عينها دومًا على الوضع الديمغرافي في المدينة، وستحاول بكافة الوسائل عدم تجاوز حاجز 40%، وهي النسبة الموجودة اليوم، وستستمر بسياسة سحب الإقامة لمن يثبت سكنهم خارج المدينة المقدسة، ممن لا يوجد لهم خيار آخر بسبب ارتفاع أسعار السكن داخل المدينة. أما السياسة الإسرائيلية للسنوات المقبلة، فستظل تحسين جودة الحياة لمن لم يستطيعوا إخراجهم من المدينة.
– 24FM
https://bit.ly/2MCj04k

https://www.facebook.com/1403064266655095/posts/1867362846891899